Mnogi pritisci o kojima su građani govorili imaju tendenciju da kontrolišu ne samo aktivnosti koje se odnose na, na primer, obezbeđivanje sigurnih glasova građana, pružanje podrške u promociji stranke i političkih aktera, ili dokazivanje lojalnosti stranci, odnosno servilnosti u obavljanju redovnih stranačkih aktivnosti, već ovi pritisci imaju tendenciju da kontrolišu i privatni život pojedinca, kulturne i medijske sadržaje koje on konzumira, odnose koje stvara, mesta koja posećuje i slično.
Pritisci vrše sa ciljem: 1) da se regrutuje što više (“korisnih”) ljudi koji će bezuslovno biti lojalni stranci i koji će dalje uvećavati glasačku mašineriju i služiti interesima stranke, 2) da se pritiscima izoluju, degradiraju i “slome” svi oni koji pružaju otpor ili ne postupaju u skladu sa “poželjnim”, 3) da se konstantno perpetuira atmosfera u kojoj egzistencija građana apsolutno zavisi od volje pojedinaca (deinstitucionalizacija), i na kraju, 4) pritisci na građane se neretko vrše sa ciljem da zastraše, kao pokazna vežba ili demonstracija šta bi se moglo desiti ukoliko se ne postupa kako je očekivano.
Na taj način ne samo da pritisci determinišu slobodu mišljenja, govora i kretanja građana, već oni često sugerišu kompletan set kodeksa ponašanja i komunikacije koji su načinjeni tako da isključivo odgovaraju potrebama moćnih pojedinaca u vladajućoj nomenklaturi.
DVE KLASIFIKACIJE PRITISAKA
U okviru prve klasifikacije razlikuju se: 1) pritisci koji su usmereni na podstrekivanje učešća u određenim aktivnostima i 2) pritisci koji su usmereni na zabranu učešća u određenim aktivnostima. Primeri pritisaka iz prve kategorije odnose se na glasanje za stranku, učlanjenje u stranku, odlazak na stranački skup kao i na prikupljanje kapilarnih glasova i doniranje novca stranci.
Druga klasifikacija pritisaka može se izvesti na osnovu toga da li pritisci treba da rezultiraju direktnom ili indirektnom podrškom vladajućoj stranci i tu spadaju oni kojima je cilj da se vladajućoj stranci indirektno pruži podrška, na primer, preko kvazinestranačkih aktivnosti, tj. obavljanja dodatnih poslova van redovnih dužnosti na radnom mestu preko kojih stranački funkcioneri stiču političke poene. Zahtevanje od zaposlenih da prisustvuju kvazinestranačkom skupu ili da učestvuju u
organizovanom zastrašivanju ljudi koji su targetirani kao stranački neprijatelji/protivnici takođe spadaju u kategoriju pritisaka koji impliciraju indirektnu podršku stranci.
Mnogi pritisci o kojima su građani govorili imaju tendenciju da kontrolišu ne samo aktivnosti koje se odnose na, na primer, obezbeđivanje sigurnih glasova građana, pružanje podrške u promociji stranke i političkih aktera, ili dokazivanje lojalnosti stranci, odnosno servilnosti u obavljanju redovnih stranačkih aktivnosti, već ovi pritisci imaju tendenciju da kontrolišu i privatni život pojedinca, kulturne i medijske sadržaje koje on konzumira, odnose koje stvara, mesta koja posećuje i slično.
Pritisci vrše sa ciljem: 1) da se regrutuje što više (“korisnih”) ljudi koji će bezuslovno biti lojalni stranci i koji će dalje uvećavati glasačku mašineriju i služiti interesima stranke, 2) da se pritiscima izoluju, degradiraju i “slome” svi oni koji pružaju otpor ili ne postupaju u skladu sa “poželjnim”, 3) da se konstantno perpetuira atmosfera u kojoj egzistencija građana apsolutno zavisi od volje pojedinaca (deinstitucionalizacija), i na kraju, 4) pritisci na građane se neretko vrše sa ciljem da zastraše, kao pokazna vežba ili demonstracija šta bi se moglo desiti ukoliko se ne postupa kako je očekivano.
Na taj način ne samo da pritisci determinišu slobodu mišljenja, govora i kretanja građana, već oni često sugerišu kompletan set kodeksa ponašanja i komunikacije koji su načinjeni tako da isključivo odgovaraju potrebama moćnih pojedinaca u vladajućoj nomenklaturi.
NAJČEŠĆI PRITISCI
- da prikupljaju sigurne i kapilarne glasove;
- da se učlane u stranku;
- da glasaju za stranku;
- da odlaze na otvaranje fabrika;
- da prisustvuju predavanjima, programima edukacije i sličnim događajima u organizaciji
stranke, kao i da moraju da povedu ljude (članove porodice, prijatelje) na te događaje;
- da prisustvuju sastancima stranačkog odbora;
- da obezbede sredstva za stranku;
DVE KLASIFIKACIJE PRITISAKA
Najčešća meta pritisaka su oni koji su dobili posao preko stranke i zaposleni po ugovoru na određeno vreme u javnom sektoru, radnici sa nižom stručnom spremom, nezaposleni, kao i ljudi iz socijalno ugroženih i manjinskih grupa.
Na ovoj listi su svakako i oni koji se otvoreno suprotstavljaju političkom
establišmentu ili se kritički odnose prema njemu, simpatizeri ili članovi
opozicionih stranaka, aktivisti nevladinih organizacija, profesionalni/nezavisni novinari i vlasnici privatnih firmi. Pritisci se vrše i na članove porodice, prijatelje, čak i na komšije pojedinaca koji su pokazali otpor ili koji su etiketirani kao nepodobni, “neposlušni” ili nelojalni.
KO VRŠI PRITISKE?
U okviru prve klasifikacije razlikuju se: 1) pritisci koji su usmereni na podstrekivanje učešća u određenim aktivnostima i 2) pritisci koji su usmereni na zabranu učešća u određenim aktivnostima. Primeri pritisaka iz prve kategorije odnose se na glasanje za stranku, učlanjenje u stranku, odlazak na stranački skup kao i na prikupljanje kapilarnih glasova i doniranje novca stranci.
Druga klasifikacija pritisaka može se izvesti na osnovu toga da li pritisci treba da rezultiraju direktnom ili indirektnom podrškom vladajućoj stranci i tu spadaju oni kojima je cilj da se vladajućoj stranci indirektno pruži podrška, na primer, preko kvazinestranačkih aktivnosti, tj. obavljanja dodatnih poslova van redovnih dužnosti na radnom mestu preko kojih stranački funkcioneri stiču političke poene. Zahtevanje od zaposlenih da prisustvuju kvazinestranačkom skupu ili da učestvuju u
organizovanom zastrašivanju ljudi koji su targetirani kao stranački neprijatelji/protivnici takođe spadaju u kategoriju pritisaka koji impliciraju indirektnu podršku stranci.
NAČINI VRŠENJA PRITISAKA: IDENTIFIKOVANI MEHANIZMI I SHEME
Iskazi intervjuisanih građana nesumnjivo upućuju na pretpostavku da se pritisci najčešće sprovode po centralizovanom sistemu, odnosno po hijerarhijskoj vertikali.
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Tamo gde su odnosi moći i autoriteta prisutniji i izraženiji (kao što je to u poslovnom okruženju) eksplicitni pritisci na pojedince i grupe da ne/postupaju na određeni način u korist stranke ili funkcionera (ili bi u suprotnom mogli snositi posledice) su zastupljeniji. Informanti svedoče da su neretko bili pozivani telefonom od nadređenih ili njihovih posrednika (npr. sekretara gradske uprave, sekretara ili pedagoga u školi) ili su pozivani u kancelariju na razgovor, najčešće sami, ali i u grupama, gde im je prisustvo stranačkim događajima predočeno kao obaveza.
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Tamo gde su odnosi moći i autoriteta prisutniji i izraženiji (kao što je to u poslovnom okruženju) eksplicitni pritisci na pojedince i grupe da ne/postupaju na određeni način u korist stranke ili funkcionera (ili bi u suprotnom mogli snositi posledice) su zastupljeniji. Informanti svedoče da su neretko bili pozivani telefonom od nadređenih ili njihovih posrednika (npr. sekretara gradske uprave, sekretara ili pedagoga u školi) ili su pozivani u kancelariju na razgovor, najčešće sami, ali i u grupama, gde im je prisustvo stranačkim događajima predočeno kao obaveza.
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
PERCEPCIJA PRITISAKA
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).
Taktike izbegavanja
Typography is the art and technique of arranging type to make written language legible, readable and appealing when displayed. The arrangement of type involves selecting typefaces, point size, line length, line-spacing (leading), letter-spacing (tracking), and adjusting the space within letters pairs (kerning).